Winterseizoen 2015/2016:

5 oktober 2015 begint het nieuwe wedstrijdseizoen. Ik wil heel graag laten zien wat ik kan en hoop dat dat genoeg zal zijn om in de finale van het ONK te staan. Daar ga ik in ieder geval mijn best voor doen.

10 oktober 2015 heb ik de eerste echte wedstrijd van het seizoen gereden. Ik was behoorlijk zenuwachtig en niet helemaal fit en dat was duidelijk te zien toen ik later mijn eigen filmpje terug zag. Ik mag wel wat meer laten zien dat ik het echt heel erg leuk vind om te schaatsen ;-) Voor het eerst een dubbel Lutz mogen proberen. Helaas was ie net niet helemaal rond. Verder best tevreden met mijn 4e plaats. Op naar de eerste selectiewedstrijd over een kleine 5 weken. Ik heb er zin in.

13 november 2015: Morgen is het dan zover. Mijn allereerste selectiewedstrijd voor het ONK. Hard getraind de afgelopen maanden dus ik hoop een mooie kur neer te kunnen zetten. Ik houd de gedachte van Sjoukje in mijn achterhoofd: schaatsen doe je met je hart!

14 november 2015: Eindelijk mocht ik dan mijn eerste selectiewedstrijd voor het ONK rijden. Ik was ontzettend zenuwachtig maar kon gelukkig mijn zenuwen in bedwang houden. Als ik eenmaal aan het inrijden ben, gaat het meestal wel. Mijn doel was een kur rijden waarbij alle elementen goed waren uitgevoerd. Na mijn kur dacht ik dit doel te hebben behaald en was superblij met mijn prestatie. Toen ik achteraf het juryrapport las bleek 1 sprong toch niet volledig te zijn geweest en bleek mijn combinatie pirouette geen level 2 te zijn. Ook kreeg ik voor sommige andere sprongen hier en daar een minnetje dat ik niet had verwacht op basis van mijn eigen gevoel. De punten vielen me daardoor toch een beetje tegen en daarmee ook mijn uiteindelijke klassering. Vooraf zou ik dolgelukkig zijn geweest met deze 6e plek .... achteraf had ik mezelf wel 1 of 2 plekjes hoger gegund op basis van mijn gereden kuur. Verder heel blij met mijn level 2 passenserie. Het was een super leuke ochtend en het is ook een ontzettend leuke categorie met 18 gezellige meiden. Het onderlinge verschil is op een enkele uitzondering na erg klein wat het een spannende categorie maakt. Kortom nog genoeg om aan te werken en genoeg om vast te houden. Op naar de volgende wedstrijd op 5 december.  

26 januari 2016: Zo dat was niet de makkelijkste anderhalve week! Waar moet ik beginnen ....

Mijn fysio kwam met de mededeling dat ze eigenlijk niet goed meer wist wat nog te doen .... ik heb al ruim een jaar pijn aan mijn enkel die soms weg is en dan weer ineens terugkomt. Braaf deed ik een jaar lang alle oefeningen waar ik niet slechter van geworden ben maar het had niet het gewenste resultaat voor mijn enkel.

Nadat de moeder van Isabel het tijdens de eerste selectiewedstrijd had over Katja Wories leek het ons een goed idee om dan maar eens bij haar een afspraak te maken.

13 januari was het eerste bezoek aan Katja. Het probleem was meteen helder,mijn hielbot zat vast, en er kon aan een oplossing gewerkt gaan worden. Ik merkte ook meteen verandering in mijn enkel, ik kon m weer bewegen. Helaas gaf dit meteen als bijkomend probleem dat het landen van mijn sprongen anders aanvoelde. De balans was anders. Een kwestie van wennen natuurlijk want ik wil wel dat mijn enkel weer goed kan bewegen. Ik had alleen ook de tweede selectiewedstrijd in mijn hoofd waar ik als doel had mijn pb van de allereerste simulatiewedstrijd van ruim 32 punten te verbeteren. Ik voelde tijdens de trainingen die week al wel aan dat dat niet zou gaan lukken op deze manier. Dinsdag voor de wedstrijd volgde nog een bezoek aan Katja. Pijnlijk maar weer voelde ik dat ik verder kwam qua bewegen met mijn enkel.

Na donderdag lekker in een hotel te hebben geslapen kon ik vrijdag goed uitgerust naar de baan in Dordrecht voor de tweede selectiewedstrijd. Wat voelde ik me raar. Was ik nou zenuwachtig, had ik honger, moest ik naar het toilet ........ fijn was anders. Na het inrijden moest ik nog 5 rijders en een technische storing wachten voordat ik mocht rijden. Het ging duidelijk niet zoals ik me had voorgenomen. Mijn sprongen voelde helemaal niet zeker en dat leidde tot een extra stapje achter mijn ritt en een val in 1 van mijn combinaties. Oh wat baalde ik daarvan. Het ligt zo dicht bij elkaar in mijn categorie dat dit soort fouten je meteen minstens 3 plekken kost. Waarom was ik nu niet pas na de wedstrijd naar de fysio gegaan .......

Ik was dus behoorlijk teleurgesteld ondanks dat ik me gewoon geplaatst heb voor het ONK begin maart. Iedereen blijft maar zeggen dat dat een hele prestatie is en dat ik daar trots op moet zijn. Je komt net uit de Proms, schaatst amper 4 jaar, net 11 jaar bla bla bla ......... waarom voelt het dan niet zo?

Boos op mezelf werd ik tot overmaat van ramp ook nog eens echt ziek eenmaal terug in het hotel. Wat een timing. Kon ik ook nog naar huis.

Gelukkig voelde ik me de dag erna weer een stuk beter zodat we nog wel even terug konden om naar de lange kuren van de toppers te gaan kijken. Met als klapper natuurlijk Kyarha ....... wow wat een voorbeeld. Daar doe ik het dus allemaal voor. Verder nog gezellig in de huiskamer gehangen met de DDD meiden en lootjes gekocht ... en leuke dingen gewonnen. Toch nog een leuke afsluiting van een selectieweekend wat zo teleurstellend begon.

Op verwijzing van Katja maakte mama ook nog een afspraak bij de sportarts/orthomanueel arts. Gisteren was het zover. Ik vond het ontzettend eng ondanks dat Kylie en Isabel me al hadden gezegd dat het allemaal wel meeviel. Stel je toch voor dat ie per ongeluk iets zou breken.

Na een heel onderzoek en een mooie tekening op mijn rug heeft ie aan de wervels van mijn rug lopen sjorren en vervolgens met een hamer op mijn enkel zitten timmeren. Het flexen van mijn voeten wat ik een minuut daarvoor nog had moeten doen kon ik nu ineens met beiden voeten even ver. En ik kon draaien vanuit mijn rug naar 2 kanten ...veel verder dan ik nog kon. Zo raar door een paar simpele tikjes.

De dokter vond het ongelofelijk dat ik met deze klachten (waar ik eigenlijk nauwelijks last van had op af en toe pijn in mijn enkel na) in staat was geweest om trappen te lopen tijdens de off ice en dubbele sprongen te landen. Als je dat met deze klachten gewoon kon dan gaat er straks een wereld voor je open als ik over 1 of 2 behandelingen met je klaar ben. Nou, kom maar op dan! Volgende week nog een keer terug en daarna nog naar Katja en dan heb ik er eigenlijk wel alle vertrouwen in dat het allemaal weer op zijn plek zit. Ik voel nu eigenlijk al dat het compleet anders voelt.

Wel jammer van die laatste vervelende mededeling van de dokter ...... je mag vandaag NIET trainen. Ik haat die zin. Ik mis nooit een training. Iemand zei me namelijk zo'n 2 jaar geleden dat je een gemiste training nooit meer kunt inhalen ...... dus ja dat viel even tegen. Zeker als er de 3 dagen daarvoor ook al geen trainingen waren.

Nieuw doel: nog 5 weken bikkelen om tijdens mijn allereerste ONK eindelijk eens van mezelf te gaan winnen! Roos Powerrrrrrr!

14 februari 2016: laatste wedstrijd voordat ik mag starten op het ONK. Als laatste starten in een groep van 15 deelnemers ... altijd spannend. Mijn doel voor vandaag was om niet te vallen en plezier te hebben op het ijs. De dubbel spot voelt nog steeds niet lekker en omdat ik mijn eerste niet zuiver landde maar besloten mijn tweede uit mn kur te halen en een axel te springen. Dat had ik bij de tweede selectiewedstrijd ook moeten doen .... maar ja, dat is achteraf ;-) Met niet zo'n allerbeste kur maar zonder val en mét plezier mocht ik onverwacht de tweede prijs in ontvangst nemen. Smaakt naar meer!

6 maart 2016: eindelijk was het zover de ONK finale 2016. Mijn allereerst NK dus daar wilde ik graag iets bijzonders van maken. Helaas was ik iets té gespannen waardoor ik me vlak voordat ik moest rijden niet zo lekker voelde. Gelukkig kon ik me in de 30 seconden die ik nog had herpakken en mijn kur rijden zoals ik m wilde rijden. Het seizoen fantastisch afgesloten met een nieuw pb van 33,80 punten en een bijbehorende 7e plek op het NK. Volgend jaar ga ik uiteraard voor het podium.

3 april 2016: Vandaag voor de allerlaatste keer mijn kur op Sittin' Pretty gereden tijdens de Ann Beukers Trophy op mijn eigen ijsbaan. Net als 2 jaar geleden toen ik voor het laatst mijn zeemeerminnenkur reed was het ook nu weer een prachtige afsluiting met een eerste plaats als resultaat. Klaar voor het nieuwe seizoen!

Winterseason 2015/2016:

The 5th of october the new competition season starts. Ofcourse I want to show my new learned skills and I hope it will be enough to reach the final of Nationals this year. I’m going to do my best.

10th of october: first competition. I was really nervous and it showed. Tried my double Lutz for the first time. Not fully rotated but ok for the first time. Happy with my 4th place. In 5 weeks my first selection competition. Looking forward to that.

13th of November: Tomorrow is the big day. My first ever national selection competition. I trained very hard the last months so I hope to be able to skate a clean programm. I will be thinking about what Sjoukje told me: Skate with your heart!

14th of November: Finally I got to skate my first selection competition. I was really nervous but was able to deal with it. After my skate I thought I did a clean skate and was really happy. Seeing the judges details afterwards showed me it was not as clean as I thought. Not completely happy with my scores but a 6th place was ok for now. A lot to still work on so back to work. Next competition the 5th of december.

A strange week followed. I have been struggling with my ankle now for over a year. My physiotherapist did not know what to do anymore. Pain keeps coming and going …. After a tip from another skatingmom we made an appointment with sportfysiotherapist Katja Wories.

The 13th of January was my first visit to Katja. After that first session she immediately knew what the problem was and we could get started solving the problem. I could move my ankle more freely again but at the same time that made it more diffucult to land my jumps. My balance was completely disturbed. The second selection was coming up and I wanted to improve my score of the first competition.

Tuesday before the competition I had a meeting with Katja again. So much pain but again I noticed I could move my ankle much better again.

Ofcourse the competition did not go as I wanted to … maybe I should have gone to the fysio after the competition.

I was really dissapointed. Everyone kept saying I did fine: I earned a spot in the national final, skipped a category, only 11 years old and skating for 4 years …. but still it did not feel like that.

If that was not enough I also got sick when we returned to the hotel and so we had to go home. The next day I felt much better and so we went back to see the other categories skate.

Katja also advised me to go to dr. Liem. He literally took a hammer and put al the vertebrae back in the right place. Felt really strange but after a few days when the pain went away I felt much better and was able to do all kind of movements again.

New goal: Finally winning from myself! 5 more weeks to train before Nationals.

14th February 2016: last competition before Nationals. My double spot did not feel good yet so after a wobbly first one decided to do another axel instead of a 2T. Smart decision. Goal reached fort his competition: no falls and a silver medal.

6th of March 2016: my first Nationals! Sooooo nervous. Felt sick during warm-up. Had to throw-up 10 seconds before it was my turn to skate. Wow what a memory this is going to be hahahaha.

I took a deep breath, skated my programm the best I could and when the music stopped I felt like I just won the Olympics. So glad it was done. A personal best of 33.80 points and a 7th place at Nationals. I’ll be back next year.

3th of april 2016: Ann Beukers Trophy at my own rink. For the last time I got to skate my programm on Sittin’ Pretty. Just like 2 years ago, when I skated my little mermaid programm for the last time at this competition, I ended up with a gold medal! Great way to end the season.